Pełnomocnik na zgromadzeniu wspólników

Pełnomocnik na zgromadzeniu wspólników

Zasadniczo udziałowiec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykonuje swoje prawa korporacyjne (np.: udział zarówno zwyczajnym, jak i nadzwyczajnym zgromadzeniu wspólników) osobiście. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie aby wspólnik wykonywał swoje uprawnienia za pośrednictwem pełnomocnika na zgromadzeniu wspólników, o ile kodeks spółek handlowych lub umowa spółki nie zawierają ograniczeń w tym zakresie.

W tym miejscu warto wskazać, iż w orzecznictwie przeważa pogląd, iż umowa spółki może jedynie ograniczyć, a nie wyłączyć uczestnictwo wspólnika w zgromadzeniu wspólników przez pełnomocnika (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2013 roku, sygn. akt I ACa 225/13, publ. LEX). Zatem niemożliwe będzie całkowite pozbawienia wspólnika prawa do udzielenia pełnomocnictwa osobie trzeciej do jej reprezentowania na zgromadzeniu wspólników. Warto również zauważyć, iż sam fakt udzielenia pełnomocnictwa nie wyklucza możliwości osobistego działania wspólnika na zgromadzeniu wspólników, a więc udziałowiec może razem z pełnomocnikiem uczestniczyć w zgromadzeniu wspólników.

Przepisy kodeksu spółek handlowych nie wskazują kto może być pełnomocnikiem na zgromadzeniu wspólników. Jednakże nie ma przeszkód, by wprowadzić pewne wymogi co do osoby pełnomocnika w umowie spółki. Jednakże z przepisów kodeksu spółek handlowych wynika, że członek zarządu oraz pracownik spółki nie mogą być pełnomocnikami na zgromadzeniu wspólników, nawet jeżeli są oni równocześnie wspólnikami tej spółki (art. 243 § 3 k.s.h.). Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, iż nie jest możliwe wprowadzenie odstępstwa od powyższej zasady w umowie spółki.

Pełnomocnictwo uprawniające do zastępowania udziałowca na zgromadzeniu wspólników musi być udzielone na piśmie pod rygorem nieważności oraz dołączone do księgi protokołów (art. 243 § 2 k.s.h.). Powinno też wyraźnie zawierać upoważnienie do udziału w zgromadzeniu oraz do wykonywania prawa głosu.

Oczywiście również w tym zakresie umowa spółki może wprowadzać surowsze obwarowania co do formy pełnomocnictwa, np. w ten sposób, iż pełnomocnictwo musi być udzielone w formie aktu notarialnego. W piśmiennictwie przyjmuje się, iż art. 243 § 2 k.s.h. stanowi lex specialis wobec art. 99 § 1 k.c., w związku z czym przy zmianie umowy spółki, która następuje na podstawie uchwały, zaprotokołowanej przez notariusza do umocowania pełnomocnika wystarczające będzie udzielenie mu pełnomocnictwa w zwykłej formie pisemnej, a nie w formie aktu notarialnego. Należy więc podkreślić, że pełnomocnictwo do udziału w zgromadzeniu wspólników, które zostało sporządzone na piśmie pod rygorem nieważności, będzie ważne na zgromadzeniach wspólników protokołowanych w zwykłej formie pisemnej jak i tych protokołowanych przez notariusza.

Z art. 243 § 1 k.s.h. wynika, że pełnomocnictwo może być szczegółowe i upoważniać do zastępstwa na pewnym oznaczonym zgromadzeniu lub do głosowania w pewnej oznaczonej sprawie albo może być ogólne i upoważniać do zastępowania wspólnika na wszystkich zgromadzeniach wspólników danej spółki, względnie do wyrażania zgody na pisemne głosowanie w sprawach spółki lub na powzięcie uchwał na piśmie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2004 roku, sygn. akt III CK 607/03, publ. LEX).

Nie ulega również wątpliwości, iż pełnomocnik nie może głosować przy powzięciu uchwał dotyczących odpowiedzialności mocodawcy wobec spółki z jakiegokolwiek tytułu, w tym udzielenia mu absolutorium, zwolnienia go z zobowiązania wobec spółki, odpowiedzialności wobec spółki lub w sporze między mocodawcą, a spółką.

 

Foto dzięki uprzejmości gubgib/ freedigitalphotos.net