dywidenda Archives - Zakładanie spółek

Jak można wynagradzać członka zarządu i doradcę zarządu w spółce z o.o.?

Członkowie zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mogą otrzymywać wynagrodzenie na kilka różnych sposobów, zależnie od specyfiki spółki, jej polityki wynagrodzeń, a także wymogów prawnych. Oto kilka najpopularniejszych form wynagradzania:

Płaca stała: Członkowie zarządu mogą otrzymywać stałą miesięczną płacę za swoje usługi, co jest najbardziej tradycyjnym modelem wynagradzania. Wysokość tej płacy jest zazwyczaj ustalana w umowie o pracę lub umowie-zlecenie między członkiem zarządu a spółką.

Prowizja/bonus: Członkowie zarządu mogą również otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie w formie prowizji lub bonusów, które są zależne od osiągnięcia określonych celów lub wyników spółki.

Udziały w spółce: Często stosowane, szczególnie w startupach, to wynagrodzenie w formie udziałów w spółce lub opcji na akcje. Pozwala to członkom zarządu na uczestnictwo w potencjalnych zyskach spółki.

Benefity: Członkowie zarządu mogą również otrzymywać różnego rodzaju benefity, takie jak samochód służbowy, ubezpieczenie zdrowotne, ubezpieczenie na życie, karta sportowa, telefon komórkowy itp.

Diety i zwrot kosztów: Członkowie zarządu mogą otrzymywać diety za podróże służbowe, zwrot kosztów dojazdu do pracy czy innych wydatków związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych.

Wynagrodzenie członka zarządu uzależnione od osiągniętego zysku przez spółkę

Często pojawia się pytanie czy można uzależnić wynagrodzenie członka zarządu od osiągniętego zysku przez spółkę?

Na tak postawione pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Wynagrodzenie członka zarządu może być zależne od osiągniętego zysku przez spółkę. W praktyce może to wyglądać na przykład tak, że członek zarządu otrzymuje stałą płacę, ale dodatkowo jest mu przyznawany bonus lub prowizja w zależności od osiągniętego przez spółkę zysku. To jest często stosowane rozwiązanie, które motywuje członków zarządu do dążenia do jak największych zysków.

Szczegóły takiego systemu wynagrodzeń powinny być dokładnie określone w umowie między członkiem zarządu a spółką lub w uchwale Zgromadzenia Wspólników. Może to wymagać szczegółowego planu, który precyzyjnie określa, jak zysk jest mierzony, jaki procent zysku jest przekazywany jako bonus, jak często bonus jest wypłacany, itp.

Warto też zauważyć, że taki system może stwarzać pewne ryzyka, jeśli na przykład członek zarządu będzie dążył do zysku krótkoterminowego kosztem długoterminowej stabilności spółki. Dlatego też warto dobrze przemyśleć i skonsultować z prawnikiem oraz doradcą podatkowym wszelkie szczegóły takiego systemu wynagrodzeń.

Jak można wynagradzać doradcę zarządu spółki z o.o.?

Doradca zarządu, często zwany także konsultantem, może być wynagradzany na kilka różnych sposobów, zależnie od specyfiki umowy, jaką zawarł ze spółką. Oto kilka podstawowych form wynagradzania doradców:

Opłata za godzinę: Jest to najbardziej tradycyjna forma wynagrodzenia dla konsultantów. Doradca otrzymuje opłatę za każdą godzinę spędzoną na pracy dla spółki.

Stała opłata: W niektórych przypadkach doradca może otrzymać stałą opłatę za określony projekt lub zlecenie. Wysokość tej opłaty jest zazwyczaj ustalana na początku projektu i nie zmienia się, niezależnie od tego, ile czasu doradca poświęci na pracę.

Prowizja: Doradca może również otrzymać prowizję od osiągniętego przez spółkę zysku lub od innych konkretnych wyników. Na przykład, doradca finansowy może otrzymać prowizję od wartości inwestycji, które pomógł spółce zdobyć.

Udziały w spółce: W niektórych przypadkach, zwłaszcza w startupach, doradca może otrzymać wynagrodzenie w formie udziałów w spółce. Pozwala to doradcy na uczestnictwo w potencjalnych zyskach spółki.

Mieszane formy wynagrodzenia: Możliwe jest również połączenie powyższych form wynagrodzenia. Na przykład, doradca może otrzymać stałą opłatę plus prowizję od osiągniętych wyników.

Mniej popularne sposoby wynagradzania doradców zarządu

W praktyce stosowane są też mniej popularne formy wynagrodzenia doradców. Oto kilka takich przykładów:

Opłata za projekt: Doradcy mogą otrzymywać opłatę za każdy zrealizowany projekt, niezależnie od liczby godzin, które musieli poświęcić. Jest to szczególnie popularne w przypadku większych projektów o zdefiniowanym zakresie.

Opłata retencyjna: Jest to stała opłata, którą spółka płaci doradcy za utrzymanie dostępności doradcy i za jego gotowość do świadczenia usług na żądanie. Opłata retencyjna jest często płatna miesięcznie lub rocznie.

Opłata za sukces: Czasami doradcy mogą otrzymywać wynagrodzenie oparte na “opłacie za sukces”. W tym modelu doradca otrzymuje opłatę tylko wtedy, gdy osiągnięte zostaną określone cele lub wyniki.

Pakiet benefitów: Doradcy mogą również otrzymywać różne benefity, takie jak opłacanie kosztów podróży, ubezpieczenie zdrowotne, karta sportowa, itp.

Udziały w zyskach: Podobnie jak członkowie zarządu, doradcy mogą otrzymywać udział w zyskach spółki jako formę wynagrodzenia.

Wynagrodzenie oparte na ekwiwalencie: Doradca może otrzymać wynagrodzenie w formie produktów lub usług oferowanych przez spółkę. Jest to mniej popularne, ale może mieć sens w niektórych branżach lub sytuacjach.

Opłata za dostęp do sieci kontaktów: Doradcy, którzy przynoszą znaczącą wartość poprzez swoją sieć kontaktów, mogą negocjować wynagrodzenie za dostęp do tych kontaktów. Na przykład, doradca może otrzymać wynagrodzenie za skierowanie potencjalnych klientów lub partnerów do spółki.

Opłata za licencję lub royalty: Jeżeli doradca wnosi do spółki unikalne know-how, technologie czy inne wartościowe zasoby, może negocjować opłatę licencyjną lub royalty za korzystanie z tych zasobów.

Prawo pierwokupu udziałów: W niektórych przypadkach doradca może otrzymać prawo pierwokupu udziałów w spółce, jeśli obecni udziałowcy zdecydują się je sprzedać. Jest to szczególnie atrakcyjne dla doradców, którzy chcą w przyszłości zainwestować w spółkę.

Udział w prawach własności intelektualnej: W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy doradca pomaga w tworzeniu wartościowych patentów lub innych praw własności intelektualnej, może otrzymać udział w tych prawach jako formę wynagrodzenia.

Przywileje związane z marką: Doradca może negocjować pewne przywileje związane z marką spółki, takie jak prawo do korzystania z logo spółki na swojej stronie internetowej czy w materiałach promocyjnych.

Wynagrodzenie za pośrednictwo w transakcjach finansowych: Doradcy mogą otrzymywać wynagrodzenie za pośrednictwo w transakcjach finansowych, takich jak sprzedaż udziałów lub nieruchomości. Takie wynagrodzenie może być kontrowersyjne, jeśli sugeruje, że doradca może wpływać na warunki transakcji na swoją korzyść.

Pamiętaj, że wszystkie formy wynagrodzenia powinny być zgodne z przepisami prawa i zasadami etycznymi, a także powinny być jasno i precyzyjnie sformułowane w umowie zawartej pomiędzy doradcą zarządu a spółką.

Czego należy unikać lub na co zwrócić uwagę przy wynagradzaniu doradcy zarządu?

Istnieje wiele praktyk, które są nielegalne i nie mogą być stosowane podczas wynagradzania doradców. Oto kilka przykładów:

Łapówki i korupcja: Wszelkie formy płatności mające na celu nielegalne wpłynięcie na decyzje osób trzecich są nielegalne. To obejmuje łapówki, korupcję i inne formy nielegalnych płatności.

Płatności za informacje poufne: Jest nielegalne płacić doradcy za dostarczanie informacji poufnych, takich jak tajemnice handlowe konkurencyjnych firm.

Płatności za działania, które są poza zasięgiem legalnych uprawnień doradcy: Doradca nie powinien być wynagradzany za wykonanie działań, które są poza jego legalnymi uprawnieniami. Na przykład, doradca nie może legalnie otrzymać wynagrodzenia za podpisanie umowy w imieniu spółki, jeśli nie ma do tego upoważnienia.

Nieujawnione konflikty interesów: Jeśli doradca otrzymuje wynagrodzenie od trzeciej strony, które wpływa na jego radę dla spółki, może to prowadzić do konfliktu interesów, który powinien być ujawniony. Nieujawnione konflikty interesów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych.

Niezgodność z przepisami powszechnie obowiązującego prawa: Wszelkie formy wynagrodzenia muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami. Na przykład, próby ukrycia wynagrodzenia jako “darowizny” lub “pożyczki” mogą być nielegalne.

W każdym przypadku, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do legalności formy wynagrodzenia, powinieneś skonsultować się z adwokatem lub radcą prawnym. Unikanie nielegalnych praktyk jest kluczowe dla ochrony reputacji i prawnej ochrony spółki.

Czy Zgromadzenie Wspólników spółki z o.o. może wyłączyć część lub całość zysku od podziału między wspólników i utworzyć w Spółce fundusz zapasowy?

PO CO TWORZY SIĘ FUNDUSZ ZAPASOWY W SPÓŁCE Z O.O.?

Zgromadzenie Wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) może wyłączyć część lub całość zysku od podziału między wspólników i utworzyć w Spółce fundusz zapasowy. Zgromadzenie Wspólników ma szerokie uprawnienia w kwestii podziału zysku oraz utworzenia funduszy, takich jak fundusz zapasowy, zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych.

Kodeks spółek handlowych stanowi, że zgromadzenie wspólników może przeznaczyć część lub całość zysku na fundusz zapasowy lub inne fundusze. Utworzenie funduszu zapasowego ma na celu zabezpieczenie interesów spółki oraz jej wierzycieli w przypadku strat finansowych, kryzysu lub innych nieprzewidzianych okoliczności.

Decyzje dotyczące podziału zysku i utworzenia funduszu zapasowego podejmuje Zgromadzenie Wspólników, zwykle podczas dorocznego zgromadzenia, które rozpatruje sprawozdanie finansowe Spółki. Warto jednak pamiętać, że uchwały Zgromadzenia Wspólników powinny być zgodne z przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz umową spółki. Jeżeli umowa spółki zawiera szczegółowe regulacje dotyczące podziału zysku oraz utworzenia funduszy, zgromadzenie wspólników powinno postępować zgodnie z tymi regulacjami.

Fundusz zapasowy to forma rezerwy utworzonej z zysku netto firmy, która ma na celu zabezpieczenie jej stabilności finansowej. Pieniądze przeznaczone na fundusz zapasowy są częścią zysku netto, który nie jest dystrybuowany do wspólników w formie dywidend, a tym samym nie podlega dodatkowemu opodatkowaniu w rękach wspólników.

Utworzenie funduszu zapasowego może jednak mieć wpływ na płynność finansową spółki i jej zdolność do pokrycia przyszłych kosztów lub strat. Może to być istotne dla stabilności finansowej spółki i jej zdolności do generowania zysków w przyszłości.

Należy również zwrócić uwagę na to, że w niektórych przypadkach polskie przepisy podatkowe mogą wpłynąć na decyzje dotyczące podziału zysku i funduszy. Przed podjęciem takich decyzji warto skonsultować się z doradcą podatkowym lub prawnikiem, aby upewnić się, że są one zgodne z obowiązującymi przepisami.

Jak przepisy podatkowe mogą wpłynąć na decyzje dotyczące podziału zysku i funduszy?

Przepisy podatkowe mogą wpłynąć na decyzje dotyczące podziału zysku i funduszy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) na kilka sposobów. Poniżej przedstawiamy kilka aspektów, które należy wziąć pod uwagę:

Opodatkowanie dywidend: Jeśli spółka zdecyduje się wypłacić dywidendy wspólnikom, dywidendy te mogą być opodatkowane u wspólników. Stawka podatku od dywidend wynosi 19% dla osób prawnych oraz 19% dla osób fizycznych. Warto wziąć to pod uwagę podczas podejmowania decyzji o podziale zysku. Istnieje też kilka wyjątków od tej reguły.

Utworzenie funduszu zapasowego: Polskie przepisy podatkowe nie przewidują szczególnych ulg podatkowych dla funduszu zapasowego. Niemniej jednak utworzenie funduszu zapasowego nie zwiększa zysku netto spółki, który podlega opodatkowaniu. Co więcej, jeżeli spółka przeznacza część zysku na fundusz zapasowy, obniża to zysk do podziału pomiędzy wspólników, który podlega opodatkowaniu.

Ulgi i odliczenia podatkowe: Decyzje dotyczące podziału zysku i funduszy mogą wpłynąć na dostępność niektórych ulg i odliczeń podatkowych dla spółki. Ponieważ fundusz zapasowy jest tworzony z zysku netto spółki to decyzja o utworzeniu funduszu zapasowego, mogą, w zależności od specyficznej sytuacji spółki, wpłynąć na jej płynność finansową i zdolność do inwestowania w określone obszary działalności, które mogą być związane z dostępem do ulg i odliczeń podatkowych.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania: Jeśli wspólnicy spółki są rezydentami podatkowymi innego kraju, warto sprawdzić, czy Polska zawarła z tym krajem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, decyzje dotyczące podziału zysku i funduszy mogą wpłynąć na opodatkowanie wspólników za granicą i możliwość zastosowania niższych stawek lub zwolnień podatkowych.

Czy Zgromadzenie Wspólników może podjąć uchwałę o rozwiązaniu utworzonych funduszy, na których jest zgromadzony zysk z lat poprzednich i zdecydować o wypłacie tych zysków?

Tak, Zgromadzenie Wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) może podjąć uchwałę o rozwiązaniu utworzonych funduszy, na których zgromadzony jest zysk z lat poprzednich, oraz zdecydować o wypłacie tych zysków. Decyzje dotyczące funduszy, w tym ich rozwiązanie, należą do kompetencji Zgromadzenia Wspólników.

Przed podjęciem takiej uchwały warto wziąć pod uwagę kilka aspektów:

Umowa spółki: Należy sprawdzić, czy umowa spółki zawiera szczegółowe regulacje dotyczące zarządzania funduszami, ich utworzenia i rozwiązania. Jeśli umowa spółki zawiera takie przepisy, Zgromadzenie Wspólników powinno postępować zgodnie z nimi.

Przepisy prawne: Decyzje dotyczące rozwiązania funduszy i wypłaty zgromadzonych zysków muszą być zgodne z przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz innymi obowiązującymi przepisami prawa. Warto sprawdzić, czy wypłata zgromadzonych zysków nie narusza praw innych interesariuszy, takich jak wierzyciele spółki.

Skutki podatkowe: Wypłata zgromadzonych zysków może mieć skutki podatkowe dla jej wspólników. Wypłata dywidendy podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) lub 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przed podjęciem decyzji o wypłacie zgromadzonych zysków warto skonsultować się z doradcą podatkowym lub prawnikiem.

Wpływ na działalność spółki: Przed podjęciem decyzji o rozwiązaniu funduszy i wypłacie zgromadzonych zysków, warto ocenić, jak wpłynie to na sytuację finansową i stabilność spółki. Należy zastanowić się, czy spółka będzie w stanie kontynuować swoją działalność bez dodatkowych środków zgromadzonych na funduszach.

Podsumowując, Zgromadzenie Wspólników może podjąć uchwałę o rozwiązaniu utworzonych funduszy i wypłacie zgromadzonych na nich zysków, ale należy to zrobić zgodnie z przepisami prawa, umową spółki oraz uwzględniając skutki podatkowe i wpływ na działalność spółki.

Czy zaliczkę dywidendy można wypłacić tylko jednemu udziałowcowi?

W jednej ze spraw klient zadał nam następujące pytanie: czy w spółce z o.o., w której jest dwóch wspólników, można wypłacić zaliczkę na dywidendę tylko jednemu z nich? Jeśli tak, to czy wypłata może stanowić maksymalną kwotę przypadającą na obu wspólników, tj. 50% zysku osiągniętego w roku poprzednim?

Kiedy można wypłacić zaliczki na poczet dywidend?

Na początku należy wyjaśnić zasady wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy, gdyż możliwość ta jest uzależniona od kilku istotnych warunków. Artykuły 194 i 195 kodeksu spółek handlowych wymieniają przesłanki wypłaty zaliczki na poczet dywidendy za dany rok obrotowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z tymi przepisami muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

w umowie spółki musi być zawarte upoważnienie dla zarządu do wypłaty wspólnikom zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy,
spółka musi posiadać wystarczające środki na wypłatę zaliczki,
zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy musi wykazywać zysk,
zarząd musi podjąć uchwałę w sprawie wypłaty zaliczek,
w spółce musi występować zysk w okresie od końca poprzedniego roku obrotowego do dnia podjęcia przez zarząd uchwały o wypłacie zaliczek na poczet dywidendy.

Limit zaliczki na poczet dywidendy

Ponadto wysokość wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy jest limitowana – zaliczka nie może być wyższa niż połowa zysku osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego do dnia podjęcia uchwały zarządu o wypłacie zaliczek na poczet dywidend, po pewnych dalszych korektach (m.in. o niepokryte straty z lat ubiegłych).

Zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy dzieli się między wspólników proporcjonalnie do procentowej wartości udziałów każdego ze wspólników, chyba że w umowie spółki zawarto inne postanowienia w tej kwestii. W opisanym przypadku w spółce jest dwóch wspólników, zakładając więc że ich udziały wynoszą po 50% to jeden wspólnik może otrzymać 25% kwoty zysku wypracowanego od końca poprzedniego roku obrotowego.

Czy można wypłacić zaliczkę na dywidendę tylko jednemu ze wspólników?

Zatem w jakiej sytuacji i czy w ogóle jest możliwe, aby w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest dwóch wspólników, można wypłacić zaliczkę na dywidendę tylko jednemu z nich?

Do momentu, w którym wspólnicy w drodze uchwały nie podejmą decyzji o podziale zysku wynikającego z rocznego sprawozdania finansowego, zysk pozostaje do dyspozycji spółki.

Jeżeli zarząd podejmie uchwałę w przedmiocie wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy to zaliczkę należy wypłacić każdemu wspólnikowi, jeżeli jeden ze wspólników zostanie pominięty to ma prawo taką uchwałę zaskarżyć. Na podstawie art. 198 kodeksu spółek handlowych należy wezwać wspólników, którzy otrzymali już dywidendę, do zwrotu jej części w takiej wysokości, aby otrzymany zwrot mógł być przeznaczony na zaspokojenie pominiętego wspólnika.

Zrzeczenie się dywidendy

Każdy ze wspólników ma także prawo zrzec się dywidendy. Po podjęciu uchwały o wypłacie wspólnik staje się wierzycielem spółki z tego tytułu. Może więc zwolnić swego dłużnika, w tym wypadku spółkę z obowiązku wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy i w ten sposób zrzec się jej, zgodnie z art. 508 kodeksu cywilnego. Dłużnik musi się na to zgodzić. Jednakże w takiej sytuacji kwota przypadająca wspólnikowi, który zrzekł się dywidendy pozostaje do dyspozycji spółki i najczęściej zostaje przeniesiona na kapitał zapasowy. Jak widać raczej nie ma możliwości, aby przedmiotowa kwota została wypłacona tylko jednemu z dwóch wspólników.

Można oczywiście wyobrazić sobie sytuację, gdy tylko jeden ze wspólników pobierze pozostawioną do dyspozycji zaliczkę na poczet dywidendy, a więc w naszym konkretnym przypadku spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wypłaci tylko połowę czekającej na odbiór zaliczki na dywidendę. Jednak w takiej sytuacji wspólnik, który pobiera swoją część zaliczki nie może pobrać części zaliczki drugiego wspólnika, który zaliczki nie odebrał. Wynika to z prawa do udziału w zysku, które przysługuje każdemu wspólnikowi i jest związane z posiadanym przez niego udziałem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym udzielając odpowiedzi na postawione przez naszego klienta pytanie należy stwierdzić, że nie widzimy możliwości, aby zaliczka na poczet przewidywanej dywidendy została w całości wypłacona tylko jednemu wspólnikowi.

Wypłata dywidendy i opodatkowanie dywidendy w polskiej spółce z o.o.

Zgodnie z przepisami podatkowymi jednym z przychodów są faktycznie uzyskane dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Do uzyskania dywidendy wymagane jest posiadanie udziału w spółce z o.o. lub akcji w spółce akcyjnej (lub polskiej spółce komandytowo-akcyjnej).

Przychód z tytułu dywidend powstaje w dacie przekazania udziałowcowi (akcjonariuszowi) świadczenia. Oznacza to, że dopóki dywidenda nie została przekazana uprawnionemu to nie powstaje obowiązek podatkowy. Dlatego też dla rozliczenia się z podatku dochodowego od otrzymanej dywidendy ma znaczenie dzień jej wypłaty.

Rezydent polski – osoba fizyczna

Przychód z dywidend jest opodatkowany 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który nie jest pomniejszany o koszty uzyskania przychodu. Przychodu uzyskanego z tytułu dywidendy nie łączy się z dochodami opodatkowanymi progresywnie.

Pobrany podatek dochodowy wpłaca się na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby spółki wypłacającej dywidendę do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany.

Spółka wypłacająca dywidendę ma też obowiązek przesłać do urzędu skarbowego deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym (PIT-8AR) do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym w którym dokonano wypłaty dywidendy.

Rezydent polski – osoba prawna

Przychód z tytułu dywidend wypłacany osobie prawnej (sp. z o.o., spółka akcyjna) jest opodatkowany 19% stawką CIT. Podmiot wypłacający dywidendę jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego, a więc beneficjent dywidendy otrzymuje kwotę netto. Płatnik podatku (spółka wypłacająca dywidendę) prócz pobrania i wpłacenia podatku dochodowego musi też przekazać właściwemu dla siedziby beneficjenta urzędu skarbowego deklarację CIT-6R w terminie do końca 1-go miesiąca po zakończeniu roku w którym nastąpiła wypłata dywidendy.

Warto pamiętać o tym, że wypłata dywidendy może wiązać się z możliwością skorzystania ze zwolnienia podatkowego (art. 22 ust 4 ustawy o CIT). Aby skorzystać ze zwolnienia muszą być spełnione łącznie cztery warunki:

1. Podmiot, który wypłaca dywidendę ma siedzibę (zarząd) na terytorium Polski;

2. Podmiot, który otrzymuje dywidendę ma siedzibę (zarząd) na terytorium Polski oraz podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania na terytorium Polski, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

3. Podmiot, który otrzymuje dywidendę, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendę (w przypadku, Szwajcarii próg ten wynosi 25%). Dodatkowo podmiot, który otrzymuje dywidendę musi być posiadaczem udziałów (akcji) przez okres minimum 2 lat (okres posiadania udziałów (akcji) może być spełniony już po wypłacie dywidendy);

4. Podmiot, który otrzymuje dywidendę, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Spółka wypłacająca dywidendę musi być w posiadaniu oświadczenia podmiotu otrzymującego dywidendę, o spełnieniu się warunków, o którym mowa w pkt 1-4 powyżej.

Rezydent zagraniczny

Do podmiotu zagranicznego, stosuje się te same zasady co opisane powyżej a dotyczące rezydentów polskich.

Zagraniczna osoba prawna także będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Dodatkowo podmiot wypłacający dywidendę musi posiadać:

potwierdzenie, że zagraniczna spółka jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych dywidend,
certyfikat rezydencji, który dokumentuje miejsce siedziby spółki zagranicznej dla celów podatkowych.

Na opodatkowanie dywidend w Polsce będą też miały wpływ regulacje zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartych pomiędzy Polską a państwem, w którym ma siedzibę lub zarząd ma podmiot otrzymujący dywidendy.

W umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania stawka podatku od dywidend jest obniżana z 19% nawet do 5% stawki. Skorzystanie z niższej stawki podatku dochodowego musi wynikać z certyfikatu rezydencji.

Czy sprzedaż udziałów w spółce (zmiana wspólników) to wpis konstytutywny?

Na tak postawione pytanie trzeba odpowiedzieć przecząco: zmiana wspólników w spółce z o.o. następuje w chwili zawarcia umowy sprzedaży udziałów, samo zaś zgłoszenie zmiany wspólników spółki z o.o. do KRS-u jest jedynie zrealizowaniem obowiązku informacyjnego, a więc sam wpis o zmianie wspólników jest wpisem deklaratoryjnym.

Przy sprzedaży udziałów w spółce z o.o. należy zwrócić uwagę na kilka aspektów prawnych.

Po pierwsze, forma umowy sprzedaży udziałów jest szczególna, jest to forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Po drugie, w samej umowie spółki z o.o. mogą istnieć zapisy ograniczające obrót udziałami.

Po trzecie, zakup udziałów w spółce z o.o. to nabycie określonych praw; przykładem może tu być prawo wspólnika do udziału w zysku spółki (prawo do dywidendy). Przy negocjowaniu umowy sprzedaży udziałów powstaje praktyczny problem, kto powinien otrzymać kwoty z już skonkretyzowanych wierzytelności (np.: z dywidendy, ustalonej przed dniem sprzedaży udziałów). Tego typu zagadnienie zostało rozstrzygnięte w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2014 r. (II CSK 776/13), w którym wskazano, że co do zasady na nabywcę nie przechodzą istniejące w chwili zbycia udziałów wierzytelności przysługujące zbywcy w stosunku do spółki. Jednocześnie Sąd Najwyższy podkreślił, że to zagadnienie może być inaczej uregulowane w umowie sprzedaży udziałów.

Po czwarte, zakup udziałów w spółce z o.o. to nabycie określonych obowiązków; czasem umowa spółki może wymagać od udziałowca wypełnienia określonych zobowiązań, przykładem może tutaj być powtarzające się lub jednorazowe świadczenia niepieniężne i pieniężne na rzecz spółki lub konieczność dokonania dopłat do kapitału spółki.

Na koniec warto zwrócić uwagę na to, że w dobrze skonstruowanej umowie sprzedaży udziałów muszą być zawarte oświadczenia i zapewnienia sprzedającego m.in. co do braku ograniczeń w zbywaniu udziałów spółce z o.o.. W umowach sprzedaży udziałów czasem wpisuje się też oświadczenia i zapewnienia obejmujące stan majątkowy samej spółki z o.o. Co do charakteru takich oświadczeń i zapewnień wypowiedział się Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 kwietnia 2018 r. (I CSK 157/17) wskazując, że ponieważ przedmiotem umowy sprzedaży udziałów są prawa udziałowe w spółce z o.o. a nie samo przedsiębiorstwo spółki z o.o. to sprzedający nie może gwarancyjnie odpowiadać za kondycję finansową spółki czy też za stan przedsiębiorstwa spółki. Umowa sprzedaży udziałów nie dotyczy przedsiębiorstwa spółki, a pozostaje jedynie w finansowym i funkcjonalnym związku ze zbywanymi udziałami.

Wypłata większej zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy niż faktycznie zrealizowany zysk

W umowach spółek z ograniczoną odpowiedzialnością często wprowadza się następujący zapis: „Zarząd może wypłacić zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy, jeżeli zaistnieją warunki wymagane przepisami.”.

Standardowo takimi warunkami są: (1) zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy wykazało zysk, (2) zaliczka nie jest większa niż połowa zysku osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego, powiększona o kapitały rezerwowe utworzone z zysku, którymi w celu wypłaty zaliczek może dysponować zarząd, oraz pomniejszona o niepokryte straty i udziały własne, (3) spółka ma odpowiednie środki finansowe, które mogą być przeznaczone na wypłatę zaliczki. Umowa spółki może wprowadzać dodatkowe warunki uprawniające do wypłaty zaliczki na poczet dywidendy, np.: dodatkowym warunkiem wypłaty zaliczki może być przeprowadzenie badania przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego Spółki za okres pierwszego półrocza, które potwierdzi zakładaną wysokość zysku netto spółki osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego.

Dotychczas jednak przepisy nie regulowały zdarzającej się w praktyce sytuacji, gdy zaliczki na poczet zysku zostały wypłacone w znacznie wyższej wysokości niż faktycznie zrealizowany przez spółkę zysk za cały rok obrotowy a więc , gdy po zakończeniu roku okazało się, że spółka odnotowała stratę albo osiągnęła zysk w znacznie niższej wysokości od wypłaconych zaliczek.

Zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych w przypadku, gdy zaliczek w trakcie roku obrotowego została dokonana zgodnie z postanowieniami umowy spółki oraz zgodnie z przepisami zawartymi w art. 194 i art. 195 k.s.h., spółka nie mogła żądać od udziałowców zwrotu nadpłaconych kwot.

Dlatego też, aby uregulować opisaną sytuację został wprowadzony przepis stanowiący, iż w sytuacji nadpłaty zaliczek na poczet przyszłej dywidendy wspólnicy zwracają zaliczki w (art. 195 § 1¹ k.s.h.):

1) całości – w przypadku odnotowania przez spółkę straty albo

2) części odpowiadającej wysokości przekraczającej zysk przypadający wspólnikowi za dany rok obrotowy – w przypadku osiągnięcia zysku w wysokości mniejszej od wypłaconych zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy.

Na podstawie powyższego przepisu spółka może żądać zwrotu nadpłaconej zaliczki, gdy spółka odnotowała stratę bądź też zrealizowany zysk jest mniejszy niż przewidywano.