Spółka z o.o. a składki na ZUS od wspólników

zus

Zgodnie z przepisami regulującymi zasady płacenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne podmiotami, które są zobowiązane do opłacania tych składek są m.in. wspólnik jednoosobowej spółki z o.o., a także wspólnicy spółki jawnej, komandytowej i partnerskiej.

Sytuacje, w których powstaje obowiązek uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne jest wymieniony w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych a na ubezpieczenie zdrowotne w art. 66 ust. 1 lit. c) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Osoby będące wspólnikiem w jednoosobowej spółce z o.o. oraz osoby będące wspólnikami w spółce jawnej, komandytowej oraz partnerskiej są traktowane przez te przepisy jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Wspólnicy zarejestrowanych w KRS jednoosobowych spółek z o.o. mają obowiązek zgłosić w ZUS siebie jako płatnika składek oraz do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego w terminie 7 dni od zarejestrowania spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym. Takie osoby płacą składki na ZUS w następujący sposób:

– składki na ubezpieczenie społeczne obliczone od zadeklarowanej kwoty, która nie może być niższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia przyjętego do ustalenia rocznego limitu podstawy wymiaru składek oraz

– składki na zdrowotne liczone od 75% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z czwartego kwartału poprzedniego roku.

Przepisy regulujące opłacanie składek na ZUS nie wymieniają jako osoby podlegającej tym składkom wspólnika wieloosobowej spółki z o.o. Prostym rozwiązaniem stosowanym w praktyce jest więc zakładanie dwuosobowej spółki z o.o., w której jeden ze wspólników ma 1 udział, lub też w przypadku już istniejącej jednoosobowej spółki z o.o. – sprzedaż 1 udziału wybranemu kandydatowi na udziałowca tak aby spółka z o.o. straciła status jednoosobowej spółki.

Ponieważ wspólnik posiadający udziały w spółce z o.o. składającej się z 2 i więcej udziałowców nie podlegają oskładkowaniu ZUS toteż wspólnicy spółki jawnej, komandytowej i partnerskiej czasem decydują się na przekształcenie prowadzonej spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej w kilkuosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zobacz też artykuł na ten temat opublikowany na Prawo.pl: Jednoprocentowy wspólnik to łatwy cel dla ZUS.

Foto dzięki uprzejmości: rattigon / freedigitalphotos.net

Podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 15%, czyli dla kogo?

Podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 15%, czyli dla kogo?

Od 1 stycznia 2017 roku wejdą w życie przepisy podatkowe, które przewidują niższą, 15% stawkę podatku dochodowego od osób prawnych, dla dwóch kategorii osób prawnych (spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółek akcyjnych): (1) małych podatników, lub (2) spółek kapitałowych, które rozpoczęły w bieżącym roku podatkowym działalność gospodarczą.

Po pierwsze, mały podatnik to zgodnie z definicją legalną zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych: podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł (art. 4a pkt 10) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Po drugie, przy ustalaniu statusu małego podatnika bierze się pod uwagę przychody z „poprzedniego” roku podatkowego, tj. w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczętego w 2017 r. będzie to rok 2016.

Po trzecie warto wskazać, że oprócz możliwości skorzystania z obniżonej do 15% stawki podatku dochodowego od osób prawych mały podatnik może skorzystać z innych preferencji takich jak: jednorazowa amortyzacja (art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz zaliczki kwartalne na podatek dochodowy (art. 25 ust. 1b ustawy o podatku obchodowym od osób prawnych).

Po czwarte, każda nowo-założona spółka kapitałowa, która rozpoczyna działalność ma prawo do skorzystania z 15% podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepisy podatkowe przewidują „karencję czasową” na możliwość zastosowania prawa do obniżonej stawki podatku dla podmiotów zrestrukturyzowanych oraz przekształconych. Pod warunkiem, że podmiot przekształcony będzie wciąż „małym podatnikiem”, może on skorzystać z obniżonej, 15% stawki podatku dochodowego, od trzeciego roku podatkowego licząc od momentu przekształcenia. Na przykładzie ilustrując jak ta karencja czasowa ma zadziałać: jeśli 1 czerwca 2017 roku spółka jawna przekształciła się w spółkę z o.o. to dopiero od 2019 roku przekształcona spółka z o.o. będzie mogła skorzystać z uprawnienia do niższej 15% stawki podatku, pod warunkiem, że spółka ta zachowa przymiot „małego podatnika”.

Operacje restrukturyzacyjne, które czasowo ograniczają prawo do skorzystania z obniżonej stawki podatku dochodowego to, m.in.: spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub wniesienie na poczet nowo-powstałej spółki kapitałowej uprzednio prowadzone przez osobę fizyczną przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro. Wśród operacji restrukturyzacyjnych nie ma wymienionej sprzedaży składników, a więc można sobie wyobrazić pewne operacje „optymalizujące”, które nie będą prowadziły do czasowego ograniczenia stosowania niższej 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

 

Foto dzięki uprzejmości etaphop photo / freedigitalphotos.net

 

Ile trwa rozpoznanie wniosku przez sąd rejestrowy (KRS)?

Ile trwa rozpoznanie wniosku przez sąd rejestrowy (KRS)?

Dostęp do danych ujawnianych w Krajowym Rejestrze Sądowym jest jawny, gdyż aktualne informacje o każdym podmiocie zarejestrowanym w KRS można sprawdzić internetowo, korzystając z tej strony: Krajowy Rejestr Sądowy. Dlatego też, aby zachować bezpieczeństwo obrotu oraz pewność, że informacje opublikowane w KRS są aktualne, wnioski o wpis do sądu rejestrowego muszą być rozpatrywane w krótkim, 7-dniowym terminie (art. 20a ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym: Wniosek o wpis sąd rejestrowy rozpoznaje nie później niż w terminie 7 dni od daty jego wpływu do sądu.). Jeśli chodzi o wniosek o wpis to także przepis ten dotyczy wniosku o zmianę wpisu, wzmiankę w rejestrze i wykreślenie.

Oczywiście mogą zdarzyć się sytuacje, że złożony wniosek o wpis lub zmianę w KRS jest niekompletny lub wadliwie przygotowany, wtedy termin na rozpoznanie wniosku przedłuża się i 7 dni na rozpoznanie wniosku liczy się od dnia usunięcia przeszkody przez wnioskodawcę (złożenia prawidłowo wypełnionego i skompletowanego wniosku o wpis). W bardzo rzadkich przypadkach, kiedy rozpoznanie wniosku uzależnione jest od wysłuchania uczestników postępowania albo przeprowadzenia rozprawy, wniosek powinien być rozpoznany nie później niż w terminie miesiąca.

Przepis ten, wskazujący na 7-dniowy termin na rozpoznanie wniosku, odnosi się jedynie do sądu rejestrowego, jest to termin instrukcyjny, co oznacza że za jego przekroczenie sąd, zasadniczo, nie ponosi odpowiedzialności. Zasadniczo, ponieważ naruszenie tego terminu może wiązać się z odpowiedzialnością dyscyplinarną referendarza sądowego lub też postępowaniem ze skargi wnioskodawcy na przewlekłość postępowania.

Złożenie skargi na przewlekłość postępowania rejestrowego oznacza, że sąd rozpatrujący tę skargę, na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, musi stwierdzić, że w sprawie doszło do przewlekłości postępowania m.in. poprzez brak terminowości i prawidłowości czynności podjętych przez referendarza sądowego w celu wydania postanowienia o wpisie do KRS. Sąd oceniający taką skargę bierze też pod uwagę charakter sprawy, stopień jej faktycznej i prawnej zawiłości, znaczenie dla strony, która wnioskowała skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień, a także zachowanie strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.), sąd może orzec sumę pieniężną w wysokości od 2.000 złotych do 20.000 złotych. Już samo złożenie skargi w trakcie opóźniającego się postępowania rejestracyjnego skutkuje szybkim załatwieniem rejestracji.

Na marginesie warto przypomnieć, że zgodnie z art. 22 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym  wniosek o wpis powinien być złożony przez wnioskodawcę, w terminie 7 dni od dnia zdarzenia uzasadniającego jego dokonanie. Przykładowo, jeśli nastąpiła zmiana umowy spółki w zakresie siedziby i adresu (np.: 14 lipca 2016 roku) to dokonana aktem notarialnym zmiana danych spółki z o.o. powinna być zgłoszona do KRS najpóźniej w dniu 21 lipca 2016 roku. Następnie, sąd rejestrowy zgłoszoną zmianę siedziby spółki z o.o. (np.: 21 lipca 2016 roku) powinien rozpoznać najpóźniej do 28 lipca 2016 roku.

Należy też pamiętać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym  domniemywa się, że dane wpisane do Rejestru są prawdziwe. Podmiot, którego dane dotyczą nie może zasłaniać się zarzutem ich nieprawdziwości, jeżeli zaniedbał wystąpienia z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu (art. 17 ust. 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym).

Na ten temat możesz też przeczytać tutaj: Coraz trudniej zarejestrować spółkę – KRS nie nadąża za biznesem.

Foto dzięki uprzejmości Ambro / freedigitalphotos.net

Nabycie i objęcie udziałów w spółce z o.o.

nabycie i objęcie udziałów w spółce

Oba pojęcia: „nabycie udziałów” oraz „objęcie udziałów” pojawiają się przy procedurze zamiany udziałowca albo przy podwyższeniu kapitału zakładowego spółki . Ponieważ przepisy kodeksu spółek handlowych nie definiują tych pojęć, w praktyce są one stosowane zamiennie – co prowadzi do wielu nierozumień.

Objęcie udziałów

Objęcie udziału oznacza następującą sytuację: w trakcie powstawania spółki z o.o. wspólnicy zasilają jej początkowy kapitał zakładowy. W konsekwencji tego pierwszego podwyższenia kapitału zakładowego powstają nowe udziały, które są obejmowane przez wspólników spółki z o.o. Inaczej mówiąc, taki udział nie istniał wcześniej i jest dopiero wykreowany przez rejestrację kapitału początkowego spółki lub też poprzez rejestrację podwyższenia kapitału zakładowego, gdy ma ona miejce po rejestracji spółki z o.o.. Objęcie udziałów wiąże się więc z wniesieniem przez udziałowca wkładu pieniężnego lub niepieniężnego na pokrycie kapitału zakładowego spółki. Aby doszło do skutecznego objęcia udziałów do rejestracji spółki lub podwyższenia kapitału zakładowego musi dojść w terminie sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki lub podjęcia uchwały w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego (art. 169 k.s.h.). Takie nowoutworzone udziały są wolne od jakichkolwiek obciążeń. Warto pamiętać o istotnym przepisie kodeksu spółek handlowych, zakazującym rozporządzeniem udziałem przed rejestracją spółki lub przed rejestracją podwyższenia kapitału zakładowego (art. 16 k.s.h.), a więc po podjęciu uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego a przed rejestracją tego podwyższenia przez sąd rejestrowy udziału nie można dalej zbyć.

Nabycie udziałów

Jeśli udział już istnieje, może być nabyty od osoby, która wcześniej ten udział objęła. Nabycie może nastąpić na podstawie różnych czynności prawnych: sprzedaży, zamiany, darowizny, w ramach nabycia spadku. Warto wiedzieć, że z istniejącymi udziałami mogą wiązać się określone obciążenia, przykładowo, gdy udział został przez dotychczasowego właściciela oddany w zastaw lub został zajęty przez komornika w toku postępowania egzekucyjnego. Z nabywanymi udziałami mogą też wiązać się określone prawa – np.: do zaległej dywidendy lub uprawnienia – np.: uprzywilejowanie co do głosu. Nabycie udziałów w spółce z o.o. może być ograniczane w postaci zagwarantowania prawa pierwszeństwa nabycia udziałów dla dotychczasowych wspólników spółki lub może być uzależnione od uzyskania zgody zgromadzenia wspólników na przystąpienie do spółki nowego wspólnika.

 

Foto dzięki uprzejmości nenetus / freedigitalphotos.net

Otworzenie polskiego oddziału angielskiej spółki z o.o. (LLC)

Otworzenie polskiego oddziału angielskiej spółki z o.o. (LLC)

Przedsiębiorca zagraniczny, mając zamiar rozpoczęcia działalności gospodarczej na terenie Polski, może rozważyć, obok założenia spółki z o.o., inną alternatywę: utworzenie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce. Podstawa prawna pozwalająca na utworzenie oddziału angielskiej spółki z o.o. (lub z innego kraju) jest zawarta w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (art. 85 – art. 102a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Rozważania czy przedsiębiorca zagraniczny może w Polsce otworzyć oddział należy rozpocząć od sprawdzenia, czy kraj, z którego pochodzi zagraniczny przedsiębiorca, ma zawartą z Polską umowę międzynarodową zapewniającą polskim przedsiębiorcom możliwość otworzenia oddziału w tym państwie (zasada wzajemności). To ograniczenie nie dotyczy przedsiębiorców zagranicznych pochodzących z krajów Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego; przedsiębiorcy z tych krajów mogą bez przeszkód otwierać w Polsce oddziały.

Procedura rejestracji polskiego oddziału angielskiej spółki z o.o. („limited liability company”) nie jest skomplikowana; przypomina, w koniecznych do przeprowadzenia czynnościach, rejestrację polskiej spółki z o.o.

Aby rozpocząć rejestrację polskiego oddziału spółki zagranicznej trzeba zgromadzić odpowiednie dokumenty, a także dokonać tłumaczeń przysięgłych dokumentów obcojęzycznych. Do rejestracji oddziału spółki zagranicznej w Polsce wymagane, między innymi, będą:

  1. Umowa zagranicznej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Articles of Association Articles of Incorporation, Articles of Organization oraz Memorandum of Association, By-laws, Operating Agreement). Te dokumenty powinny być złożone w Krajowym Rejestrze Sądowym, w oryginale bądź uwierzytelnionej kopii wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język polski;
  2. Wypis z rejestru, w którym spółka zagraniczna jest zarejestrowana – w przypadku spółek brytyjskich będzie to tzw. Companies House. Do Krajowego Rejestru Sądowego należy podać pełną nazwę tego rejestru wraz z numerem wpisu i wskazaniem organu prowadzącego rejestr. Wypis trzeba przetłumaczyć przysięgle na język polski;
  3. Decyzja odpowiedniego organu spółki zagranicznej, w sprawie utworzenia polskiego oddziału oraz miejsca jego działalności;
  4. Decyzja odpowiedniego organu spółki zagranicznej, w sprawie wyznaczenia osoby reprezentującej spółkę zagraniczną w oddziale na podstawie pełnomocnictwa ogólnego;
  5. Poświadczony notarialnie wzór podpisu osoby upoważnionej do reprezentowania spółki brytyjskiej w oddziale;
  6. Pełnomocnictwo od właściwego organu spółki brytyjskiej do reprezentowania oddziału.

Dokumenty dotyczące spółek z krajów, które zobowiązały się do przestrzegania Konwencji Haskiej z 1961 r., wymagają jedynie uzyskania klauzuli Apostille. Dokumenty spółek z państw nieuznających Konwencji Haskiej muszą być legalizowane.

Opłata sądowa za rejestrację oddziału w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz za publikację w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wynosi 600 zł.

Do tego wymagana będzie rejestracja oddziału jako podatnika VAT. Koszt rejestracji wynosi 170 zł.

O oddziale przedsiębiorcy zagranicznego pisałem także: Oddział zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce oraz Likwidacja oddziału zagranicznej spółki z o.o..

Warto też kilka słów powiedzieć o kwestiach podatkowych związanych z działalnością oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.

Jak stanowi art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu („przedsiębiorca zagraniczny”), podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej („oddział tego przedsiębiorcy”). Tę zasadę powtarza art. 7 Modelowej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania OECD.

W Polsce opodatkowana będzie jedynie działalność oddziału przedsiębiorcy zagranicznego (a nie działalność prowadzona przez tego zagranicznego przedsiębiorcę w jego macierzystym kraju).

Zgodnie z wyjaśnieniem do art. 7 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD, artykuł ten wskazuje generalną wytyczną ustalania zysków zakładu zgodnie z zasadą ceny rynkowej. Zyski należy przypisywać zakładowi w takiej wysokości, w jakiej mógłby on je osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność, w takich samych lub podobnych warunkach, jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Innymi słowy, zyski zakładu powinny odpowiadać zyskom niezależnego przedsiębiorstwa prowadzącego identyczną działalność jak zakład.

Zatem na potrzeby ustalenia zysku (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych należy traktować oddział jako niezależne przedsiębiorstwo.

 

Foto dzięki uprzejmości Ohmega1982 / freedigitalphotos.net

Jak zapewnić przewagę w spółce, przy równej liczbie udziałów?

Jak zapewnić sobie przewagę w spółce przy równej liczbie udziałów?

Historia z praktyki zakładania spółek z o.o.: Dwaj przyjaciele mieli ciekawy pomysł na poprowadzenie zyskownej działalności gospodarczej. Zakładając spółkę z o.o., nie zastanawiali się nad konsekwencjami podziału między sobą udziałów w spółce, po równo, po 50%. Na samym wstępie, spółka została skazana na porażkę, ponieważ do prowadzenia takiej spółki za każdym razem, przy każdym głosowaniu, wymagane było osiągnięcie jednomyślności tych dwóch wspólników. Najmniejsza różnica zdań oznaczała, że zgromadzenie wspólników, na którym w głosowaniu trzeba osiągnąć większość głosów, aby przegłosować uchwałę (np.: 50% i jeden głos, większość 2/3 głosów, większość 3/4 głosów), było paraliżowane właśnie z powodu niemożności osiągnięcia większości. W tej spółce doszło to trwałego paraliżu decyzyjnego.

Jak poradzić sobie z takim problemem?

Po pierwsze, można w umowie spółki ograniczyć zakres kompetencji zgromadzenia wspólników, w ten sposób, że większość decyzji będzie podejmowana w spółce przez jednoosobowy zarząd a zgromadzenie wspólników będzie zwoływane jedynie raz do roku aby rozliczyć działalność zarządu, zatwierdzić sprawozdanie finansowe i podzielić zysk.

Po drugie, można odpowiednio uprzywilejować udziały obu wspólników. Przykładowo, wspólnik A, posiadający 50% udziałów w spółce otrzymuje uprzywilejowanie co do głosu, polegające na tym, że każdy jego udział posiada po 3 głosy. Aby zrekompensować tę zmianę wspólnik B otrzymuje uprzywilejowanie co do podziału zysku w ten sposób, że na udział uprzywilejowany wypłacane jest 150% dywidendy przysługującej udziałom nieuprzywilejowanym (art. 174 k.s.h.). Możliwe są też inne uprzywilejowania udziałów jednego ze wspólników m.in.: dywidendy aktualnej i dywidendy przeszłej oraz sposobu uczestniczenia w podziale majątku likwidowanej spółki. Innym sposobem dodatkowego wzmocnienia udziałów jest przyznanie im prawa pierwszeństwa, np.: w nabyciu lub objęciu udziałów, do wyrażenia zgody na niektóre czynności spółki, itp.

Warto zasygnalizować istotną okoliczność – zmiany, polegające na uprzywilejowaniu niektórych udziałów w spółce wymagają zgody tych wspólników, których to przyznanie dotyczy (art. 246 § 3 k.s.h.).

Po trzecie, możliwe jest też ustalenie między wspólnikami, że jeden z nich będzie miał przykładowo 3/4 udziałów w kapitale zakładowym a wspólnik mniejszościowy będzie mógł wyznaczać jednego z członków zarządu spółki z o.o., co też będzie swoistym uprzywilejowaniem osobistym mniejszościowego wspólnika.

Po czwarte, można rozważyć odpowiednie podwyższenie kapitału zakładowego spółki, tak aby doszło do zmiany parytetu pomiędzy wspólnikami (np.: 49/51) lub też można wprowadzić mniejszościowego trzeciego, wspólnika, który będzie grał rolę „języczka u wagi” (np.: 49/2/49).

Po piąte, w przypadku braku porozumienia pomiędzy wspólnikami, należy rozważyć dwa warianty rozejścia się wspólników: podział przez wydzielenie spółki (polegający na wyodrębnieniu części majątku z dotychczasowej spółki i przeniesieniu go na inną, istniejącą spółkę) albo w ostateczności na likwidacji spółki.

 

Foto dzięki uprzejmości Sira Anamwong / freedigitalphotos.net

 

Podwyższenie kapitału zakładowego

Podwyższenie kapitału zakładowego

Wspólnicy spółki z o.o. mogą wybrać podwyższenie kapitału zakładowego w spółce z o.o., gdy zamierzają dokapitalizować spółkę (inne dostępne formy dokapitalizowania spółki z o.o. to, przykładowo, dopłaty lub pożyczka od udziałowca). Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z o.o. oznacza decyzję zgromadzenia wspólników na wniesienie do spółki wkładu pieniężnego lub niepieniężnego. Podwyższenia można też dokonać bez wnoszenia przez wspólników wkładu pieniężnego lub niepieniężnego, poprzez przeznaczenie środków spółki zapisanych na kapitale rezerwowym lub zapasowym (art. 260 § 1 k.s.h.). W związku z wniesieniem wkładu na kapitał zakładowy spółki, wspólnicy otrzymują nowe udziały (lub powiększa się wartość nominalna dotychczasowych udziałów).

Podwyższenie kapitału zakładowego wykazywane jest na bilansie spółki. Wspólnicy mogą podwyższyć kapitał zakładowy spółki nie tylko, kiedy spółka jest zarejestrowana i działająca; udziałowcy mogą też zdecydować się na podwyższenie kapitału zakładowego w spółce w organizacji lub nawet w likwidacji. Warto wiedzieć, że dopiero od momentu zarejestrowania zmiany wysokości kapitału zakładowego spółki przez sąd rejestrowy ma miejsce podwyższenie kapitału zakładowego (art. 262 § 4 k.s.h.). Do wniosku o rejestrację podwyższenia kapitału zakładowego zarząd dołącza: (1) uchwałę o podwyższeniu, (2) oświadczenie każdego ze wspólników o objęciu nowych udziałów oraz (3) oświadczenie wszystkich członków zarządu o wniesieniu nowych wkładów na kapitał zakładowy.

Podwyższenie kapitału zakładowego ze zmianą umowy spółki (tryb formalny)

Jedną z procedur podwyższenia kapitału zakładowego spółki jest dokonanie zmiany wysokości kapitału zakładowego poprzez zmianę umowy spółki. Do zmiany umowy spółki z o.o. wymagany jest udział notariusza oraz zaprotokołowanie uchwały o zmianie kapitału zakładowego w formie aktu notarialnego. Kodeks spółek handlowych wymaga dla tego typu zmiany przegłosowania uchwały większością 2/3 głosów (art. 246 § 1 k.s.h.). Umowa spółki z o.o. może też przewidywać inną, kwalifikowaną większość do przegłosowania podniesienia kapitału zakładowego (np.: ¾ lub jednomyślność).

Przyznanie wspólnikowi udziałów wiąże się z konicznością złożenia przez tego wspólnika oświadczenia o ich objęciu. Ponieważ zmiana umowy spółki jest dokonywana w formie aktu notarialnego, toteż i oświadczenie wspólnika o objęciu udziałów wymaga tej samej formy – aktu notarialnego (art. 258 § 2 k.s.h.).

Podwyższenie kapitału zakładowego bez zmiany umowy spółki (tryb nieformalny)

Podwyższenie kapitału zakładowego może się odbyć na podstawie szczególnych zapisów zawartych w umowie spółki i w związku z tym nie jest konieczna zmiana umowy spółki w formie aktu notarialnego. W takim jednak przypadku umowa spółki musi przewidywać, że wspólnicy mogą podwyższyć kapitał zakładowy bez zmiany umowy spółki. Przykładem może być następujący zapis w umowie spółki:

Kapitał zakładowy Spółki może być podwyższony do kwoty 20.000.000 zł w terminie do 2025 r. (dwa tysiące dwudziestego piątego roku). Podwyższenie kapitału zakładowego w tym trybie nie wymaga zmiany umowy Spółki. Uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego oraz o sposobie objęcia podwyższonego kapitału podejmuje Zgromadzenie Wspólników.

Jak widać na powyższym przykładzie ten tryb wymaga, aby umowa spółki wskazywała maksymalną wysokość, do jakiej kapitał zakładowy może być podwyższony oraz termin, do którego może nastąpić podwyższenie (art. 257 k.s.h.).

Główną zaletą podwyższenia kapitału zakładowego bez zmiany umowy spółki jest brak konieczności: (1) zaangażowania notariusza w przygotowanie uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego i (2) przeprowadzenia notarialnego zaprotokołowaniu zgromadzenia wspólników, na którym ta uchwała jest głosowana. Jest to więc tryb uproszczony i szybszy, niż wyżej opisany.

Oczywiście pomimo zapisu w umowie spółki, umożliwiającego przeprowadzenie podwyższenia kapitału zakładowego bez zmiany umowy spółki, udziałowcy mogą przeprowadzić podwyższenie z zastosowaniem zmiany umowy spółki. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego bez zmiany umowy spółki nie wymaga kwalifikowanej większości głosów, ponieważ nie dochodzi w tym przypadku do zmiany umowy spółki (a contrario art. 246 § 1 k.s.h.; uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2013 r., III CZP 57/12). Do podwyższenia kapitału zakładowego w tym trybie wystarczy więc bezwzględna większość (głosów „za”: 50%+1 głos) oddana za tą uchwałą.

Wspólnik obejmujący udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki (tryb nieformalny) musi złożyć oświadczenie o objęciu nowych udziałów, które składa się wyjątkowo w tym trybie w formie pisemnej (art. 257 § 3 k.s.h.).

 

Foto dzięki uprzejmości jesadaphorn / freedigitalphotos.net